Kamienie migdałkowe często są mylone z ropnymi objawami anginy, której leczenie wymaga antybiotyku. W przypadku złogów na migdałach antybiotykoterapia nie pomoże. Doraźnym sposobem leczenia jest usuwanie kamieni migdałkowych przy pomocy szpatułki i codzienne, regularne płukanie jamy ustnej naparem z szałwii, płukanie gardła Data aktualizacji: 8 listopada 2021 Myjesz zęby kilka razy dziennie, nitkujesz, płuczesz płynami antybakteryjnymi i odświeżającymi, a mimo to wciąż masz nieświeży oddech? Przyczyną mogą być kamienie migdałkowe, zalegające na tylnej ścianie gardła. Kamienie migdałkowe, choć nie są groźne dla naszego zdrowia potrafią bardzo namieszać w życiu osobistym. Są przyczyną nieprzyjemnej woni wydobywającej się z ust co znacznie utrudnia relacje międzyludzkie. Na szczęście jest kilka sposobów, aby pozbyć się tej uciążliwej przypadłości. Kamienie migdałkowe – przyczyny Kamienie migdałkowe to niewielkie grudki gromadzące się w kryptach migdałkowych, które tworzą się w nieregularnej strukturze migdała, wywołanej przez liczne infekcje bateryjne i wirusowe. Zdrowy migdał ma regularny kształt i gładką powierzchnię. Kamienie, zwane również detrytem powstają wskutek osadzania się resztek jedzenia, wydzieliny spływającej z zatok, a także obumarłych tkanek. Cała nasza jama ustna jest atakowana przez bakterie beztlenowe, które biorą udział we wstępnym rozkładzie białka w organizmie. Działanie tych bakterii prowadzi do ulatniania się związków siarki, wskutek czego pojawia się bardzo nieprzyjemny zapach. Dodatkowo obecność złogów na migdałach potęguje powstawanie przykrej woni, której nie sposób pozbyć się myjąc zęby. Kamienie migdałowe mogą również dokuczać osobom, które mają problemy z zatokami. Spływająca wydzielina sprzyja osadzaniu się w „kieszonkach” migdałów flegmy i bakterii. Zobacz wideo: Jak Polacy walczą z bólem gardła?​ Migdałki mają elastyczną strukturę dzięki czemu w początkowych stadiach kamienie są niewyczuwalne – mają wtedy wielkość ok. kilku milimetrów, jednak gdy ich rozmiary przekroczą centymetr może pojawić się uczucie obcego ciała w gardle. Większe kamienie mogą wywołać reakcję zapalną, dlatego nie należy lekceważyć problemu. Kamienie migdałkowe – leczenie Kamienie migdałkowe często są mylone z ropnymi objawami anginy, której leczenie wymaga antybiotyku. W przypadku złogów na migdałach antybiotykoterapia nie pomoże. Doraźnym sposobem leczenia jest usuwanie kamieni migdałkowych przy pomocy szpatułki i codzienne, regularne płukanie jamy ustnej naparem z szałwii, płukanie gardła roztworem z wody utlenionej lub płynami odkażającymi. Jednak jest to metoda żmudna, gdyż kamienie będą się odnawiać co 1-20 dni, a nieumiejętne usuwanie może także podrażnić śluzówkę i powodować dolegliwości bólowe. Skutecznym rozwiązaniem jest zabieg waporyzacji, czyli laserowego zamknięcia krypt migdałkowych, co zapobiega ponownemu osadzaniu się złogów. Jest on wykonywany w znieczuleniu miejscowym więc zupełnie bezbolesny i bezkrwawy. Polega na oczyszczeniu migdałów z zalegającego detrytu, a następnie za pomocą lasera spłycane są nierówności migdałów. Gojenie trwa od 10 do 14 dni, po czym pacjent wraca do pełnej sprawności. Radykalnym i ostatecznym działaniem jest usunięcie migdałków. Jest to oczywiście najskuteczniejszy sposób, jednak należy pamiętać, że brak migdałów wpływa na obniżenie naszej odporności i nie należy podejmować tak poważnej decyzji bez wyraźnych wskazań. Sprawdź czym jest: Usunięcie migdałków – kiedy? dlaczego? jak to wygląda? Kamienie migdałkowe - laryngolog Jeśli zmagasz się z dolegliwościami kamieni migdałkowych zgłoś się do laryngologa. Specjalista pomoże ci uporać się z nieświeżym oddechem oraz bólem gardła. Dobierze odpowiednie leczenie do twoich potrzeb. Może się także okazać, że objawy są przyczyną innej choroby, dlatego najlepiej wykonać badania pod okiem lekarza. Czytaj także: Zapalenie migdałków podniebiennych 7 skutecznych sposobów na nieświeży oddech Litoterapia - czym jest leczenie kamieniami i co daje? Kamienie w nerkach - jak się pozbyć, jak długo schodzi? Czy ten artykuł był dla Ciebie pomocny? Dziękujemy za przeczytanie naszego artykułu do końca. Jeśli chcesz być na bieżąco z informacjami na temat zdrowia i zdrowego stylu życia, zapraszamy na nasz portal ponownie!
Zabiegi laryngologiczne. Istnieje wiele zabiegów laryngologicznych, które są stale ulepszane. O tym, co piszczy we współczesnej laryngologii opowiada specjalista dr Michał Michalik. Lek. Konstanty Dąbski Laryngologia , Sandomierz. 84 poziom zaufania. Wyrzuć te leki lub zwróć je do apteki.
Fot: gpointstudio / Kamienie migdałkowe powstają, gdy resztki spożywanej żywności lub ślina zalegają na tylnej ścianie gardła, powodując podrażnienie migdałków i gardła. Często są przyczyną nieprzyjemnego zapachu z ust. Istnieje kilka sposobów na pozbycie się tej uciążliwej przypadłości. Kamienie migdałkowe - przyczyny i objawy Kamienie migdałkowe są jakby powikłaniem po licznych wirusowych i bakteryjnych infekcjach. Zdrowe migdałki są gładkie, tym samym brak zachyłków zapobiega zaleganiu resztkom pokarmu. Po licznych infekcjach powierzchnia migdałków ma zmienioną strukturę.. Występują częściej u dorosłych niż u dzieci. Mogą wskazywać na problemy z higieną jamy ustnej. Osoby, które nie szczotkują zębów, są bardziej podatne na pojawienie się kamieni migdałowych. Bakterie wywołujące kamienie migdałków mogą powodować próchnicę, choroby dziąseł i zakażenia jamy ustnej. Najczęstsze przyczyny powstawania kamieni migdałowych dotyczą: słabej higieny jamy ustnej, dużych migdałków, przewlekłych problemów zatokowych, przewlekłych zapaleń migdałków. Nie zawsze łatwo rozpoznać kamienie migdałowe. Mogą osiągać wielkości od ziarenka ryżu do dużego winogrona. U niektórych osób mogą występować pojedynczo, a u innych - w większej liczbie. Wiele małych kamieni nie powoduje żadnych zauważalnych objawów. Nawet w przypadku dużych niektóre są rozpoznawane jedynie na zdjęciach rentgenowskich lub za pomocą tomografii komputerowej. Zobacz film: Kiedy trzeba wyciąć migdałki? Źródło: 36,6 Najczęstsze objawy kamieni migdałkowych to: nieświeży oddech z ust, białe lub żółte grudki z tyłu gardła (jeśli spojrzysz w lustro i zobaczysz białą lub żółtą grudkę na migdałku, prawdopodobnie to kamień migdałowy), ból gardła, uczucie, że coś jest zablokowane w gardle lub w tylnej części gardła, wzrost ciśnienia lub ból w uszach, obrzęk i zaczerwienienie migdałków, trudności w połykaniu, ciągły kaszel, krew w ustach. Jak leczyć kamienie migdałowe? Odpowiednie leczenie kamieni migdałkowych zależy od ich wielkości, odczuwania dyskomfortu lub nasilenia objawów. Zabiegi obejmujące domowe środki zaradcze oraz metody lecznicze dotyczą zapobiegania wystąpieniu kamieni migdałowych poprzez: dobrą higienę jamy ustnej, w tym: częstsze mycie zębów, oczyszczanie bakterii z tylnej części języka i używanie nici dentystycznych. Płukanie ust oraz gardła może usunąć kamienie i bakterie, zmniejszając ryzyko wystąpienia kamieni migdałowych, rzucenie palenia płukanie (1-3 razy dziennie) gardła ciepłą, słoną wodą lub wodą z octem jabłkowym. W sytuacjach, gdy kamienie migdałowe utrudniają przełykanie, może to pomóc w złagodzeniu dyskomfortu w gardle i zniwelować przykry zapach z ust, zabiegi chirurgiczne, np. laserowe usunięcie migdałków, kryptoliza migdałków - mogą być zalecane, jeśli kamienie są szczególnie duże, powodują ból lub nasilają objawy choroby. Kamienie migdałkowe częściej występują u osób z przewlekłym zapaleniem migdałków, dlatego jedynym sposobem profilaktycznym jest chirurgiczne usunięcie migdałków podniebiennych (tonsillektomia). Zabieg polega na całkowitym usunięciu migdałków, co eliminuje możliwość tworzenia się kamieni. Zazwyczaj wykonywany jest w znieczuleniu ogólnym. Pacjenci po zabiegu mają trudności z połykaniem i odczuwają ból gardła przez co najmniej kilka dni po zabiegu, doraźny sposób leczenia - usuwanie kamieni migdałkowych za pomocą szpatułki i codzienne, regularne płukanie jamy ustnej naparem z szałwii, roztworem z wody utlenionej lub płynami odkażającymi. Metoda ta nie jest w pełni skuteczna, gdyż kamienie będą się odnawiać co 1-20 dni, a nieumiejętne usuwanie ich może dodatkowo podrażnić śluzówkę i powodować ból, antybiotykoterapia - w niektórych przypadkach do leczenia kamieni migdałkowych można stosować antybiotyki, picie dużej ilości wody - nawilża gardło i zapobiega powstawaniu kamieni migdałowych, probiotyki - regularne spożywanie probiotyków z żywności (np. kefir, kozie mleko, jogurty naturalne) i suplementów może pomóc w zlikwidowaniu bakterii, które są odpowiedzialne za tworzenie się kamieni migdałkowych, picie soku z cytryny lub limonki, bogatego w witaminę C jest pomocne w usuwaniu kamieni migdałkowych. Należy pamiętać, że wiele kamieni migdałkowych, zwłaszcza tych, które nie dają objawów, nie wymaga chirurgicznego leczenia. Choć powikłania kamieni migdałkowych należą do rzadkości, są one możliwe. Jednym z najpoważniejszych to zakażenie migdałków zwane ropniem. Ponadto duże kamienie migdałowe mogą uszkadzać normalną tkankę migdałków, doprowadzając do ich znacznego obrzęku, zapalenia i zakażenia. Jeśli odczuwasz dolegliwości związane z kamieniami migdałkowymi, zgłoś się do laryngologa. Pomoże on uporać się z nieświeżym oddechem, bólem oraz dobierze odpowiednie leczenie do twoich potrzeb. Może się także okazać, że objawy są przyczyną innej choroby, dlatego najlepiej ją zdiagnozować, wykonując badania pod okiem lekarza. Najlepszą metodą leczniczą jest zapobieganie pojawianiu się kamieni migdałkowych poprzez zachowanie odpowiedniej higieny jamy ustnej i zmianę nawyków żywieniowych. Zobacz film: Jak i czym myć zęby? Źródło: 36,6 Czy artykuł okazał się pomocny?
Zabiegi laryngologiczne. Istnieje wiele zabiegów laryngologicznych, które są stale ulepszane. O tym, co piszczy we współczesnej laryngologii opowiada specjalista dr Michał Michalik. Lek. Konstanty Dąbski Laryngologia , Sandomierz. 84 poziom zaufania. To nie ropa tylko treść retencyjna w kryptach migdałkowych.
Kamienie migdałkowe – przyczyny i leczenie Kamienie migdałkowe to niewielkie grudki gromadzące się w kryptach migdałkowych. Tworzą się w nieregularnej strukturze migdała. Mają postać białych złogów, którym jednocześnie towarzyszy przewlekły nieprzyjemny zapach z jamy ustnej. W jaki sposób można się ich pozbyć? Podpowiadamy. Układ immunologiczny człowieka stanowi solidne oręże do walki z różnorakimi drobnoustrojami. Jedną z jego składowych są migdałki – skupiska tkanki limfatycznej w obrębie gardła, w postaci migdałków podniebiennych czy tzw. „trzeciego migdałka” (gardłowego). Odgrywa on ogromną rolę ochronną (zwłaszcza w dzieciństwie) przed patogenami usiłującymi wniknąć do układu oddechowego bądź pokarmowego. Migdałki podniebienne zlokalizowane są na granicy jamy ustnej i gardła, po obydwu stronach języka. Kształtem i strukturą nieco przypominają różyczki kalafiora. W warunkach prawidłowych pokryte są różową błoną śluzową, a każdy z nich posiada zazwyczaj kilka-kilkanaście małych zagłębień (krypt). Dzięki ich istnieniu powierzchnia migdałka jest o wiele większa, a komórki odpornościowe, zlokalizowane na błonie śluzowej, są w stanie o wiele efektywniej wykrywać i unicestwiać patogeny. Kamienie migdałkowe (tonsil stones) – czym są i jak powstają? Kamień migdałkowy, nazywany również czopem migdałkowym czy detrytem, to zazwyczaj niewielka, kilku-kilkunastomilimetrowa grudka, o białym, żółtawym bądź zielonkawym kolorze. Jej konsystencja może być różna – od zwartej, acz łatwo rozcieralnej w palcach, do miękkiej, kaszowatej, przywodzącej na myśl ziarenka kaszy jaglanej. W wyniku często powtarzających się infekcji w obrębie gardła (np. anginy), przewlekłego zapalenia czy urazu, architektura migdałków ulega zaburzeniu – krypty poszerzają się, mogą tworzyć się w nich uchyłki czy blizny. Zmiany te przyczyniają się do utrudnienia naturalnej migracji śluzu, zmywającego z powierzchni migdałka martwe komórki nabłonka, odpornościowe, resztki pokarmowe, drobnoustroje. Tak powstaje właśnie czop, czyli debris – martwa materia organiczna, uwięziona w zatkanej krypcie oraz liczne bakterie, dla których jest ona doskonałą pożywką. Wśród objawów wskazujących na obecność czopu migdałkowego wymienia się: uczucie narastającej przeszkody, „guli” w gardle, niesmak w ustach (niezależny od pory dnia), posmak metaliczny, przy większym złogu, któremu częściej może towarzyszyć infekcja - zniekształcenie obrysu migdałka, jego powiększenie, zaczerwienienie, ból (nieraz promieniujący do ucha), napady kaszlu, trudności z przełykaniem. Najczęściej jednak kamień migdałkowy nie daje żadnych wyraźnych objawów lub jego jedyną manifestacją jest nieprzyjemny oddech. Kamienie migdałkowe a halitoza Charakterystyczną cechą części wspomnianych bakterii tzw. beztlenowców, a jednocześnie bolączką posiadacza kamienia migdałkowego jest to, iż bakterie rozkładając martwą materię, produkują charakterystyczny, nieprzyjemny zapach zgnilizny (za który odpowiadają związki siarki, siarkowodór). Cuchnący oddech, w terminologii medycznej zwany halitozą, często nie daje się łatwo zwalczyć gumą do żucia czy standardową higieną jamy ustnej. Co gorsza – raz ujawniony kamień migdałkowy, nawet poprawnie i dokładnie usunięty, ma tendencję do nawracania i odbudowywania się ponownie w ciągu od kilku dni do około miesiąca. Dzieje się tak, ponieważ przyczyna, jaką jest nieprawidłowa przestrzeń w obrębie migdałka, gdzie gromadzi się zastoina, nie została usunięta. Polecane dla Ciebie saszetki, afta, ból, grzybica, pleśniawki, trawienie, trądzik, stan zapalny, infekcja zł płyn, nieświeży oddech zł olejek, odchudzanie, odporność, trawienie zł olejek zł Diagnostyka kamieni migdałkowych Najczęściej o czopie migdałkowym jego posiadacz dowiaduje się przypadkowo – energicznie odkasłując go, odchrząkując bądź zauważając jego obecność podczas czyszczenia jamy ustnej. Rzadko duże, długo zalegające i przez to uwapnione kamienie, mogą uwidocznić się na zdjęciu rentgenowskim czy w tomografii komputerowej (sole wapnia pochłaniają promieniowanie, tworząc w rzucie migdałków cień). Czy kamienie migdałkowe są groźne? Na szczęście przypadłość ta zwykle nie jest groźna dla zdrowia i w większości przypadków, o ile nie powoduje przykrych dolegliwości, nie wymaga konsultacji z lekarzem. Sporadycznie zdarza się, iż pokaźnych rozmiarów kamienie, przyczyniać mogą się do przewlekłego zapalenia migdałków, a następnie dalszych powikłań. W takiej sytuacji należy skonsultować się z laryngologiem. Z czym można pomylić kamień migdałkowy? Podobnie może objawiać się np. angina ropna, powodowana przez paciorkowce. Chorują na nią z reguły dzieci i młodzież do 14. roku życia oraz osoby dojrzałe, po 45. roku życia. Wśród kryteriów rozpoznawania kamieni migdałkowych znajdziemy: gorączkę, brak kaszlu, powiększone szyjne węzły chłonne, białawą, gęstą treść na migdałkach i ich obrzęk. Dyskomfort i ból w obrębie migdałka może towarzyszyć także infekcji powodowanej przez gronkowiec złocisty i formowaniu się ropnia okołomigdałkowego. Problem ten dotyka zwłaszcza nastolatków i młodych dorosłych. Ból przeważnie jest silny, jednostronny, stopniowo narastający. Chory uskarża się na wysoką gorączkę z dreszczami, ból głowy i/lub ucha, problemy z otwarciem ust (szczękościsk) czy przełykaniem śliny. Wyraźny obrzęk obejmuje nie tylko zropiały, zaczerwieniony migdałek, ale także może objąć część twarzy lub szyi. Chory nierzadko ma zmieniony, „kluskowaty” głos. W razie jakichkolwiek wątpliwości lub występowania niepokojących objawów (gorączka, silny ból), bezzwłocznie należy udać się do lekarza pierwszego kontaktu. Leczenie kamieni migdałkowych Zasadniczo drobne i bezobjawowe kamienie migdałkowe nie wymagają leczenia. Silną motywacją do pozbycia się ich bywa jednak nieprzyjemny zapach, możliwość powiększania się wraz z upływem czasu i wywołania powikłań. Samodzielne usuwanie dobrze widocznych czopów jest proste – można posłużyć się do tego patyczkiem higienicznym, drewnianą szpatułką, pipetą lub specjalnym zestawem. Zestaw na kamienie migdałkowe na ogół zawiera zakrzywioną strzykawkę, za pomocą której pod ciśnieniem wody łatwo wypłukać mniejsze złogi, a także narzędzie zakończone gumową pętlą. Kiedy pętla znajdzie się nad zatkaną kryptą, wystarczy lekko docisnąć by dobrze ją opróżnić. Wiemy, jak usunąć kamienie migdałkowe, wiemy, czym można je usunąć. Wiemy także, iż jest to problem nawracający. Jak z nim walczyć długoterminowo? Przede wszystkim należy zadbać o staranne czyszczenie zębów rano i wieczorem (a najlepiej po każdym posiłku) poprzez ich szczotkowanie i nitkowanie przestrzeni międzyzębowych. Obszar, który w wielu przypadkach jest pomijany, to język. Jest to błąd – przy problemach z nieświeżym oddechem trzeba zwrócić na niego szczególną uwagę. Pomocny w zachowaniu właściwej higieny może być także irygator na kamienie migdałkowe. Jest to urządzenie, które poprzez strumień wody wypłukuje zalegającą treść krypt, a także innych trudno dostępnych miejsc w jamie ustnej. Kolejnym krokiem jest zmiana stylu życia. Duże znaczenie ma ograniczenie: picia alkoholu, palenia papierosów, spożywania cukrów prostych. Alkohol i substancje zawarte w dymie nikotynowym podrażniają błony śluzowe, a także powodują ich suchość. Finalnie doprowadza to do powstania gęstej i lepkiej śliny, która o wiele gorzej oczyszcza jamę ustną i gardło. Cukry proste (zwłaszcza w produktach oblepiających zęby, które dłużej pozostają w ustach, np. landrynki), sprzyjają natomiast gromadzeniu płytki nazębnej, próchnicy, chorobom dziąseł i przyzębia – odżywiają bakterie, których chcemy się pozbyć. Z tych samych względów należy ograniczyć popijanie słodkich napojów pomiędzy posiłkami. Domowe sposoby na kamienie migdałkowe stosowane systematycznie mogą także przyczynić się do tego, iż białe grudki przestaną nawracać. Zastosowanie mają tu przede wszystkim łatwe w samodzielnym przyrządzeniu płukanki do gardła, z solą kuchenną, szałwią czy wodą utlenioną. Jeśli chcemy natomiast posłużyć się gotowym roztworem, w ofercie aptek znajdziemy duży wybór płynów do płukania jamy ustnej. Warto zwrócić uwagę, aby produkt nie zawierał w składzie alkoholu, mogącego działać drażniąco, zwłaszcza przy regularnym używaniu. Pożądana jest natomiast obecność chlorheksydyny – środka działającego bakteriobójczo i bakteriostatycznie. Popularny stał się olejek z oregano na kamienie migdałkowe, jako naturalne remedium na stany zapalne, również w obrębie jamy ustnej. Ziołolecznictwo to od wieków uznana forma zarówno terapii jak i profilaktyki chorób. Niemniej trzeba przestrzec przed zbyt lekkomyślnym wykorzystywaniem naturalnych metod leczenia, mylnie postrzeganych jako całkowicie bezpieczne i pozbawione działań niepożądanych. W terapii czopów retencyjnych olejkiem z oregano stosować należy jedynie olejek przeznaczony do celów spożywczych, odpowiednio przeliczając jego stężenie. Zawiera on substancję zwaną karwakrolem, która stosowana w zbyt wysokim stężeniu może podrażnić błony śluzowe przewodu pokarmowego czy zaburzyć fizjologiczną florę jelitową – skutkiem mogą być bóle brzucha i biegunki. W stosowaniu doustnym zalecane stężenie to ok. 5–10%. Olejek o wyższym stężeniu można rozcieńczyć według zasady podobne rozpuszczać w podobnym – np. na łyżeczce oliwy z oliwek z dodatkiem soku pomidorowego. Kurację należy stosować maksymalnie 2–3 razy dziennie, nie dłużej niż przez tydzień, następnie, uważnie obserwując reakcje organizmu, w zależności od potrzeb. Przyjmując przewlekle leki, należy zawsze poinformować lekarza o chęci przyjmowania doustnego preparatu ziołowego. Zioła – podobnie jak leki – mogą wchodzić ze sobą we wzajemne interakcje i nasilać bądź osłabiać swoje działanie. Jeśli doraźne stosowane we własnym zakresie metody nie przynoszą rezultatów, a kamienie migdałkowe powiększają się, są przyczyną stanów zapalnych czy nasilających się dolegliwości, należy skonsultować się z laryngologiem i podjąć decyzję o leczeniu inwazyjnym: waporyzacji krypt laserem CO2 (kryptoliza), kriolizie krypt ciekłym azotem (wymrażanie), ablacji krypt za pomocą diatermii radiofalowej – zabiegi te, wykonywane w znieczuleniu miejscowym u dorosłych (ogólnym u dzieci), wykazują bardzo wysoką skuteczność w zapobieganiu nawrotom; chirurgicznym usunięciu migdałków podniebiennych, czyli tonsillektomii – stosowane obecnie dość rzadko; bywa jednak ostatecznością, jeśli struktura migdałka jest całkowicie zaburzona, a pozostawienie ich naraża pacjenta na przewlekłe stany zapalne, mogące skutkować bakteriemią i np. zapaleniem wsierdzia. Twoje sugestie Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym. Zgłoś uwagi Polecane artykuły Ból trzustki – objawy i przyczyny, jak boli trzustka? Trzustka jest narządem gruczołowym położonym w górnej części jamy brzusznej. Pełni ona w organizmie bardzo ważną funkcję – odpowiedzialna jest za produkcję soku trzustkowego, który ma w swym składzie enzymy regulujące procesy trawienne, jak również wytwarza ona insulinę i glukagon, czyli hormony wpływające na utrzymanie prawidłowego poziomu glukozy. Najczęstszą dolegliwością, którą odczuwamy przy zaburzonej pracy i chorobach trzustki, jest ból. Jakie zatem przyczyny mogą powodować ból trzustki? Pierwsza pomoc przy zawale Zawał mięśnia sercowego to martwica mięśnia sercowego spowodowana jego niedokrwieniem na skutek zamknięcia światła tętnicy wieńcowej doprowadzającej krew do serca. Do zawału mięśnia sercowego dochodzi najczęściej na skutek zamknięcia światła tętnicy wieńcowej przez blaszkę miażdżycową. Do zawału zdecydowanie częściej dochodzi u mężczyzn niż u kobiet, zwykle dotyka on osoby po 40 roku życia. Jak powstaje nowotwór? Nowotwory to jedna z najgroźniejszych znanych chorób, która jest niestety bardzo powszechna i współcześnie znajduje się w ścisłej czołówce przyczyn śmierci. Warto zadać sobie pytanie: w jaki sposób rozpoczyna się proces powstawania nowotworu i jakie czynniki na niego wpływają? Jakie objawy mogą sugerować obecność guza mózgu? Pierwotne nowotwory ośrodkowego układu nerwowego są u dorosłych przyczyną około 3% wszystkich zgonów na nowotwory złośliwe. Większość nowotworów ośrodkowego układu nerwowego jest umiejscowiona wewnątrzczaszkowo, a jedynie co dziesiąty nowotwór rozwija się w kanale kręgowym. Warto wiedzieć, jakie objawy wskazują na rozwijający się nowotwór. Zapomniane choroby zakaźne Obecnie na świecie zaczynają znowu pojawiać się choroby, o których świat już zaczynał zapominać. Ma to związek zarówno z tym, że bardzo dużo ludzi nie chce szczepić swoich dzieci, jak również z tym, że coraz więcej ludzi zwiedza odległe zakątki świata, nie stosując właściwej profilaktyki przed podróżami. O jakich chorobach mowa? Wysypka na brzuchu u dorosłego lub dziecka Każdy z nas nie jeden raz borykał się z problemem zmian skórnych, które lokalizowały się w różnych miejscach ciała. Czasami zmiany te były swędzące, czasami nie odczuwaliśmy natomiast żadnych związanych z nimi dolegliwości. Zdarzało się, że wykwity na skórze były płaskie, innym razem wyraźnie można było je wyczuć i miały one formę grudek lub krostek. Jedną z częstszych lokalizacji wysypki jest brzuch, co dotyczy zarówno ludzi dorosłych, jak i dzieci. Czerniak – objawy, diagnoza, profilaktyka. Najnowsze terapie w leczeniu czerniaka skóry Czerniak występuje rzadziej niż inne rodzaje nowotworów skóry, np. rak podstawnokomórkowy, ale jest bardziej podatny na wzrost i rozprzestrzenianie się. Jeśli uda się go wykryć we wczesnym stadium, rokowania dla pacjenta są bardzo pomyślne. Niestety problemem jest to, że pacjenci z podejrzanymi zmianami zbyt późno zgłaszają się do specjalisty. Jak rozpoznać czerniaka? Jakie są czynniki ryzyka? Paranoja indukowana (Folie a deux) – na czym polega zaburzenie psychiczne znane z filmu „Joker 2”? Wszystko wskazuje na to, że fabuła powstającego filmu „Joker 2" zbudowana zostanie wokół zaburzenia zwanego paranoją indukowaną (folie a deux). Znajomość objawów i charakterystyki tej przypadłości pozwala przewidzieć, o czym będzie opowiadała kontynuacja kinowego przeboju z 2019 roku.
Czy można usunąć migdałku u 28-latki? Mam małe migdalki ale są w nich krypty w których zbiera się wiadomo co. Niewiedzy oddech. to co mi dokucza dwa lata ponad Te krypty są nie tylko na migdalki ale też ponad nimi nie wiem czy wiem ogóle usunięcie ich mi da coś. Przejdź do zawartości WskazaniaDziałaniePoradyDla lekarzyKup# Detryt, „kamienie migdałkowe” – czy można się ich pozbyć?Detryt, znany potocznie pod nazwą „kamieni migdałkowych” to bardzo krępujący problem, który może znaczenie utrudniać kontakty międzyludzkie. Jak go rozpoznać? Czy da się skutecznie pozbyć „kamieni migdałkowych”? Kiedy migdałki mają widoczne wgłębienia, tak zwane krypty, zaczynają się w nich pojawiać grudki w kolorze biało-żółto-szarym, będące głównie zlepkiem resztek pokarmowych. Początkowo nie muszą być wyraźnie odczuwalne. Dopiero po jakimś czasie zaczyna pojawiać się uczucie „ciała obcego”, które zalega w okolicach gardła. Towarzyszy mu bardzo nieprzyjemny zapach z ust. I właśnie ten symptom wywołuje nie tylko dyskomfort psychiczny, lecz także pierwsze reakcje wśród pacjentów ­­- poszukiwanie informacji o tym niezwykle krępującym problemie. Jak pozbyć się detrytu? Większość ludzi bardzo szybko zaczyna samodzielnie usuwać zalegające czopy. Przy pomocy szpatułki lub patyczków higienicznych „wyciskają” odpychającą treść z krypt migdałków. Towarzyszy temu zazwyczaj silny odruch wymiotny, a niekiedy nawet krwawienie, będące efektem podrażnienia migdałków. Jest to jednak dosyć czasochłonne zajęcie, a „kamienie migdałkowe” bardzo szybko się odbudowują. Często polecaną metodą jest kryptoliza, czyli zabieg polegający na zamknięciu krypt migdałków. Jednak nie zawsze jego efekty są zadowalające. Dobrym rozwiązaniem jest stosowanie specjalistycznych preparatów do płukania jamy ustnej i gardła. Jednym z nich jest na przykład Glimbax – roztwór, zawierający w swoim składzie dikflofenak, Jest to substancja działająca przeciwzapalnie i przeciwbólowo. Dzięki energicznym ruchom, towarzyszącym czynności płukania gardła, łatwiej jest dbać o stan krypt migdałków. Najskuteczniejszą metodą, jednakże inwazyjną, jest usunięcie migdałków. Tak trudną decyzję należy jednak szczegółowo omówić z lekarzem. Pod tym względem systematyczne płukanie jamy ustnej wydaje się prostszym i zdecydowanie łagodniejszym rozwiązaniem. Nawet jeśli nie eliminuje problemu z detrytem na stałe, to jest jednak łatwe do samodzielnego wykonywania, bezbolesne i wolne od takich komplikacji, jakie może nieść chirurgiczne usunięcie migdałków. Przed użyciem zapoznaj się z ulotką, która zawiera wskazania, przeciwwskazania, dane dotyczące działań niepożądanych i dawkowanie oraz informacje dotyczące stosowania produktu leczniczego, bądź skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą, gdyż każdy lek niewłaściwie stosowany zagraża Twojemu życiu lub zdrowiu. Przed użyciem zapoznaj się z ulotką, która zawiera wskazania, przeciwwskazania, dane dotyczące działań niepożądanych i dawkowanie oraz informacje dotyczące stosowania produktu leczniczego, bądź skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą, gdyż każdy lek niewłaściwie stosowany zagraża Twojemu życiu lub zdrowiu.
Kamienie migdałkowe. Migdałki mają kilka szczelin. Bakterie i śluz mogą w nich utknąć. Kiedy ten materiał zostaje uwięziony, odłamki mogą stwardnieć i zwapnieć, co powoduje białe plamy. Objawy mogą obejmować: nieświeży oddech; ból ucha; bolesne połykanie

napisał/a: ilonkap28 2012-02-03 12:11 Witam,mam pytanie :jak się pozbyć kamieni migdałkowych i wogóle skąd się biorą? cytuj odpowiedz napisał/a: Peter 2012-02-03 14:20 Niestety, ale zasadniczo można się ich pozbyć razem z migdałkami. cytuj odpowiedz

Ja to wogole podziwiam autorke, ze moze jesc jakikolwiek tluszcz. Mialam kiedys kamienie w woreczku zolciowym, w tym jeden u ujscia. Po pierwszym ataku, kiedy dowiedzialam sie o problemie, musialam przejsc na scisla dietę, a jakiekolwiek, nawet minimalne, ilości tluszczu powodowaly atak woreczka.
NouvelleHeureuse 20 lutego 2015, 12:36 Czy ktoś też boryka się z tym problemem? Ostatnio miałam je jak byłam dzieckiem, teraz pojawiły się znów. Same migdały są "czyste" nic na nich nie widać, a kamienie odrywają się co jakiś czas są zielone, wielkości 2 mm no i wiadomo bardzo nieprzyjemnie pachną. Boję się, że oderwą się kiedyś w niewłaściwym czasie, podczas jakiejś rozmowy i ktoś oprócz mnie będzie w stanie wyczuć ten zapach. Czy jest jakiś sposób na ich pozbycie się bez wycinania migdałków? Musi być skoro mi ustąpiły na dobrych kilka lat. Dodam, ze bardzo dbam o higienę jamy ustnej. Dołączył: 2014-04-16 Miasto: Łódź Liczba postów: 19474 20 lutego 2015, 13:04 Idź do laryngologa , nie zdziwię się jak zaproponuje usunięcie migdałków. Dołączył: 2012-08-20 Miasto: Liczba postów: 6094 20 lutego 2015, 13:23 Też miałam jako dziecko i nie mam już tego problemu w ogóle, nie usuwałam migdałków. Z moich obserwacji miała na to wpływ dieta. Czasami już sama wrodzona, wadliwa budowa zachyłków może sprzyjać powstawaniu kamieni migdałkowych. Sprzyjają temu też niewłaściwa higiena jamy ustnej, refluks, palenie papierosów oraz dieta bogata w cukry proste, które stanowią pożywkę dla bakterii. Jamę ustną zasiedlają bakterie tlenowe i beztlenowe – ocenia się, że w Za nieświeży oddech zwykle wini się niedostateczną higienę jamy ustnej, prawda jest jednak taka, że problem ten może mieć wiele innych przyczyn – jedną z nich są kamienie migdałkowe. Przyczyny ich rozwoju do dziś nie są jasne, wiadomo jednak to, że mogą one prowadzić właśnie do nieprzyjemnego zapachu z ust, ale i do występowania metalicznego posmaku czy uczucia posiadania ciała obcego w gardle. Czym jednak w ogóle są kamienie migdałkowe i co zrobić w razie ich wystąpienia?W obrębie migdałków wyróżniane są tzw. krypty, czyli swoiste zagłębienia. Gromadzić się w nich mogą różne substancje, takie jak np. komórki bakteryjne, ślina, resztki pokarmowe czy obumarłe komórki. One właśnie mogą wchodzić w skład kamieni migdałkowych. Wymienione substancje obecne są u wszystkich ludzi, nie każdy jednak zmaga się z kamieniami migdałkowymi – nie do końca wiadomo, co odpowiada za ich występowanie. Niektórzy autorzy powiązują kamienie migdałkowe z nawracającymi zapaleniami zatok i samych migdałków, inni z kolei zwracają uwagę na to, że częściej obserwowane są one u osób posiadających duże migdałkowych zwykle samemu nie damy rady zaobserwować, możemy jednak – i to dosłownie – wyczuć ich obecność. Mogą one bowiem być przyczyną nieświeżego oddechu. O tym, że to właśnie kamienie migdałkowe odpowiadają za tę kłopotliwą przypadłość, sugerować może to, że starania o właściwą higienę jamy ustnej nie przynoszą oczekiwanych efektów. Wziąć pod uwagę, jako możliwą przyczynę nieświeżego oddechu, można kamienie migdałkowe również i wtedy, gdy problemowi towarzyszy ciągłe uczucie posiadania jakiejś niezidentyfikowanej przeszkody w zrobić, gdy podejrzewamy, że mamy kamienie migdałkowe? Najbezpieczniej jest udać się do lekarza. Specjalista będzie w stanie ocenić, czy pacjent posiada takie twory, ale i będzie mógł on zastosować właściwy – i przede wszystkim bezpieczny – sposób ich usunięcia. W Internecie można co prawda znaleźć opisy dotyczące chociażby wyciskania zawartości krypt migdałkowych z wykorzystaniem patyczków kosmetycznych, aczkolwiek najkorzystniej jest się od tego powstrzymać i pozostawić ewakuację treści z migdałków specjaliście. Wtedy bowiem, gdy wykonane to zostanie w nieodpowiedni sposób, pojawia się ryzyko podrażnienia czy krwawienia z migdałków.
Kamienie migdałkowe charakteryzują się małymi, białymi kuleczkami. Strażnik forum: straznik@niezalezna.pl. Wydawca: Słowo Niezależne Sp. z o.o. Filtrowa 63 / 43, 02-056 Warszawa
Kamienie migdałkowe to małe grudki, które zbierają się w zagłębieniach migdałków. Mogą być niewyczuwalne i nie przeszkadzać, jednak mają taką cechę, przez którą za wszelką cenę będziemy chcieli się ich pozbyć: brzydko pachną. Nieprzyjemny zapach z ust bywa przyczyną dużego dyskomfortu. Dowiedz się, jak leczyć kamienie migdałkowe i co można zrobić, by wciąż się nie odnawiały. Spis treści Kamienie migdałkowe - przyczyny Kamienie migdałkowe - objawy Kamienie migdałkowe - leczenie Kamienie migdałkowe - domowe sposoby Kamienie migdałkowe - powikłania Kamienie migdałkowe (znane także jako detryt, czopy retencyjne) są to białe, żółtawe lub zielonkawe grudki, które zbierają się w kryptach migdałków podniebiennych. Zwykle są konsekwencją licznych infekcji wirusowych i bakteryjnych gardła, takich jak np. nawracające anginy, zapalenia migdałków i z tej przyczyny częściej występują u dorosłych niż u dzieci. Kamienie migdałkowe - przyczyny Po kilku takich chorobach - choć czasem wystarczy jedna, poważna angina - gładka powierzchnia migdałków zmienia się. Przerasta tkanką bliznowatą, włóknieje i staje się pofałdowana, bruzdowata, z licznymi zagłębieniami i kryptami. W tych zakamarkach zbierają się właśnie resztki jedzenia, obumarłe tkanki, martwe białe krwinki i wydzielina spływająca z zatok. Ponieważ stale jest tam ciepło i wilgotno, tworzą się idealne warunki do rozwoju drobnoustrojów. Bakterie beztlenowe bytujące w jamie ustnej, a także grzyby, zagęszczają się, w końcu wapnieją i zaczynają przypominać coś w rodzaju drobnych kamyków o bardzo przykrym zapachu. Kamienie migdałkowe mogą osiągnąć wielkość ziarenka kaszy gryczanej, ale równie dobrze mogą urosnąć do rozmiarów czereśni. Ważą od 0,56 do 42 gramów. Z większymi okazami do czynienia mamy przeważnie wtedy, gdy umiejscowią się tak, że ich nie widzimy. Dopiero, gdy zaczniemy czuć, że w gardle znajduje się jakieś ciało obce, które utrudnia przełykanie, udajemy się do lekarza (internista, laryngolog). Zdarza się też, że kamienie są diagnozowane podczas wizyty u stomatologa, ponieważ, jako twarda masa, czasem uwidaczniają się na zdjęciu RTG (pantomogram). Zwykle, gdy podczas oglądania gardła zauważamy białą, lub żółtawą, grudkę na migdałku, próbujemy usunąć ją własnoręcznie. Niestety, kamienie migdałkowe mają tendencję do odnawiania się (w ciągu 1-20 dni). Kamienie migdałkowe - objawy Obecności kamieni migdałkowych mogą towarzyszyć: halitoza, czyli nieprzyjemny zapach z ust, który nie przemija po myciu zębów ani płukaniu jamy ustnej. Zapach ten wywołują lotne związki siarki będące wynikiem działania bakterii beztlenowych, a także putrescyny, która powstaje w procesie gnicia. duże, zaczerwienione migdałki ból gardła ból podczas przełykania drapanie w gardle podczas przełykania uczucie ciała obcego w przełyku przewlekły kaszel bóle uszu uczucie samoistnego odpadania kamieni np. podczas kaszlu (bardzo rzadko) UWAGAKamienie migdałkowe można pomylić z anginą. Jednak antybiotykoterapia stosowana w leczeniu anginy, w tym przypadku będzie zupełnie nieskuteczna, ponadto lek tylko pogorszy stan chorego. Kamienie migdałkowe - leczenie Laserowe usuwanie kamieni migdałkowych, czyli kryptoliza lub waporyzacjaTa metoda stosowana jest przy dużych kamieniach. Jest skuteczna, aczkolwiek zwykle trzeba ją kilka razy powtórzyć. Polega na zamknięciu lub spłyceniu krypt w migdałkach za pomocą lasera lub prądu o zmiennej częstotliwości. Podczas zabiegu wykonuje się znieczulenie miejscowe, więc jest bezbolesny. Ból może pojawić się dopiero później – po zabiegu migdałki mogą być przez pewien czas obolałe i powiększone. Odmianą kryptolizy jest krioablacja (krioliza) wykonywana przy użyciu ciekłego azotu. AntybiotykoterapiaMetoda stosowana jedynie w przypadku, gdy na migdałkach pojawią się ropne nacieki. Nie likwiduje ona jednak źródła problemu. TonsilektomiaMetoda radykalna i ostateczna, niepozbawiona innych konsekwencji, wszak migdałki są naszą pierwszą linią obrony przed zarazkami. Osoba z usuniętymi migdałkami jest bardziej podatna na stany zapalne dolnych dróg oddechowych. W związku z tym, należy zawsze skrupulatnie rozważyć, czy korzyści z operacji przewyższą ewentualne skutki niepożądane. Należy też zaznaczyć, że tonsilektomii nie można przeprowadzić u pacjentów z rozszczepem podniebienia, z krótkim podniebieniem, z zaburzeniami krzepnięcia krwi i oczywiście w trakcie ostrej infekcji przebiegającej z gorączką oraz kobietom w czasie menstruacji. Kobiety w ciąży powinny rozważyć z lekarzem prowadzącym przesunięcie zabiegu do czasu, gdy wrócą już do formy po porodzie. Kamienie migdałkowe - domowe sposoby We własnym zakresie można próbować usuwać kamienie za pomocą szpatułki kosmetycznej lub małej łyżeczki. Nie jest to zabieg przyjemny i należy liczyć się z pojawieniem się odruchu wymiotnego. Co więcej, przeważnie w miejscu usuniętych kamieni, po pewnym czasie powstają nowe. Staranna higiena jamy ustnej. Dokładne mycie zębów i języka, nitkowanie zębów oraz płukanie gardła zapobiega, przynajmniej w pewnym stopniu, gromadzeniu się resztek jedzenia i bakterii w kryptach migdałków. Płukanie jamy ustnej, np. przy pomocy irygatora płynem bakteriobójczym lub słoną wodą (1/2 łyżeczki na szklankę wody) z octem jabłkowym lub winnym (2-3 razy dziennie). Dobrze działa także napar z szałwii, woda utleniona i propolis (w aptekach dostępne są roztwory alkoholowe propolisu). Płukanki pomogą w walce z przykrym oddechem. Ponieważ namnażaniu się bakterii sprzyja cukier, warto zmienić dietę i wykluczyć produkty słodzone. Rzucenie palenia. Kamienie migdałkowe - powikłania Wciąż zalegające w kryptach migdałkowych kamienie mogą stać się przyczyną utrzymywania się przewlekłego stanu zapalnego, nie tylko migdałków, ale i zapalenia ucha środkowego, zapalenia gardła, może prowadzić do powstania ropnia gardła oraz poważnych zaburzeń połykania. Kamienie są też potencjalnym źródłem bakteriemii, czyli zakażenia krwi, a w konsekwencji mogą doprowadzić do zapalenia wsierdzia. By tego uniknąć, w przypadku bardzo dokuczliwych kamieni, wskazany jest zabieg tonsilektomii.
Kamienie migdałkowe to niewielkie grudki, które gromadzą się w kryptach migdałkowych. Choć nie stanowią poważnego zagrożenia dla zdrowia, bywają źródłem
Fot. ojoimagesOpryszczkaWiele osób podczas całego swojego życia boryka się z problemem halitozy – przykrego zapachu z ust. Niewielu jednak poszukuje przyczyn jego powstawania, którymi mogą być patologie w obrębie drogi pokarmowej lub oddechowej. Szacuje się, że około 3-10% przypadków związana jest z chorobami migdałków podniebiennych, w tym z powstawaniem kamieni i czopów podniebienne posiadają liczne krypty (około 10-30 każdy), które są wysłane nabłonkiem wielowarstwowym płaskim. Krypty, inaczej zwane zachyłkami, mają za zadanie zwiększyć powierzchnię migdałka, a właściwie powierzchnię kontaktu środowiska z tkanką limfatyczną stany zapalne czy niedostateczna higiena jamy ustnej mogą powodować zaburzenie samooczyszczania krypt, które zachodzi fizjologicznie podczas mówienia i połykania śliny. Nieoczyszczona krypta stanowi doskonałe podłoże do rozwoju beztlenowych bakterii, takich jak Treponema denticola, Neisseria pneumococci, Actinomyces, Bacterioides, Porphyromonas gingivalis czy Fusobacterium nucleatum. Pojawienie się bakterii beztlenowych wzmaga procesy gnilne, których rezultatem jest powstawanie substancji chemicznych zawierających siarkę, a te odpowiadają za nieprzyjemny zapach. Oprócz bakterii do powstawania kamieni migdałkowych przyczyniają się: odkładanie resztek pożywienia, gromadzenie się w kryptach martwych, białych krwinek oraz nadmierna aktywność gruczołów migdałkowe mogą przybierać różne rozmiary: od praktycznie niezauważalnych, kilkumilimetrowych, aż do dużych konglomeratów, dających wyraźne objawy reakcji zapalnej. Ich barwa jest zazwyczaj żółta, jednak może mieć też kolor mleczno-biały, aż do zielonego. Stanowią one raczej zwartą masę, ale są kruche i łatwo o ich rozkruszenie. Intensywność zapachu nie zależy od ich wielkości: wszystkie mogą powodować bardzo nieprzyjemny (zarówno dla nas samych, jak i otoczenia) dolegliwość ta jest schorzeniem przewlekłym – lubi nawracać, a owym nawrotom trudno zapobiec. Podstawą działania prewencyjnego jest dbanie o higienę jamy ustnej: częste mycie zębów, płukanie jamy ustnej naparem z szałwii lub płynami antybakteryjnymi może spowolnić proces ich www źródła:Kategorie ICD:Tagi: halitoza, kamienie migdałkowe, nieprzyjemny zapach z ust Rak krtani - przyczyny, objawy, diagnoza, leczenie Rak krtani - przyczyny, objawy, diagnoza, leczenie Trzeci migdał - usuwać czy nie? Zapalenie gardła, migdałków i jamy ustnej Inhalacja - nebulizacja Zapalenie języka - przyczyny, objawy, diagnoza, leczenie Torbiel skrzelopochodna - przyczyny, objawy, diagnoza, leczenie Jedna z przyczyn silnego bólu gardła – mononukleoza zakaźna Ślinotok i jego przyczyny Przerost migdałka gardłowego u dzieci
BQ17w.
  • u0t62ru1ns.pages.dev/4
  • u0t62ru1ns.pages.dev/4
  • kamienie migdałkowe u dzieci forum